Stałem się matką przez dość nietypowy zestaw okoliczności. Pracowałem nad zdobyciem certyfikatu opieki zastępczej, z zamiarem zabrania pre-teen girls. Spotkałem kobietę, która desperacko szukała kogoś, kto zabrałby dziecko, które miała dostarczyć w mniej niż tydzień.
Zaczęliśmy rozmawiać na początku, ponieważ wierzyłem, że pomogę połączyć ją z parami w ramach moich przyuczonych klas certyfikacyjnych, które, jak wiedziałem, miały na celu adoptować niemowlę. Ale w ciągu 15 minut od naszej pierwszej rozmowy zapytała mnie, czy zamiast tego zabrałbym jej dziecko.
Powiedziałem "nie" za pierwszym razem, głównie ze strachu. Byłem samotną kobietą, pracującą w pełnym wymiarze godzin i absolutnie nie ma żadnego sprzętu dziecięcego na moje imię. Jak mógłbym przygotować się na noworodka w ciągu tygodnia?
Ale za drugim razem, gdy zapytała, wszystko we mnie krzyczało: "Tak!"
Powiedziałem mojej pracy, że wrócę do pracy, gdy tylko będę mógł znaleźć odpowiednią opiekę nad dziećmi. W końcu nie urodziłbym się, więc nie byłoby potrzeby, abym odzyskał zdrowie. Oceniam, że potrzebuję co najwyżej 2 tygodnie przerwy. W chwili, gdy trzymałem moją małą dziewczynkę na rękach, wiedziałem, że nie będę mógł wrócić do pracy, dopóki nie będę musiał.
Dwanaście tygodni później, gdy mój nieodpłatny urlop macierzyński dobiegł końca, wszedłem do mojej stabilnej pracy i powiedziałem mojemu szefowi wyrozumiałości, że w ogóle nie wrócę. Postanowiłem zamiast tego zająć się innym snem: pisaniem i edycją dla życia. To była kariera, o której wiedziałem, że da mi więcej elastyczności, by zostać w domu z moją małą dziewczynką.
Minęły prawie cztery lata, odkąd dokonałem tego skoku i mogę szczerze powiedzieć, że to najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjąłem. Ale miałem szczęście; Miałem inne opcje, dzięki którym mogłem mieć to, co najlepsze z obu światów.
Nie każda matka to robi. Wiele osób staje przed dylematem konieczności powrotu do pracy po dziecku dużo wcześniej, niż chcą.
Chociaż Ustawa o urlopie rodzinnym i lekarskim (FMLA) gwarantuje 12 tygodni bezpłatnego urlopu, dotyczy to tylko firm zatrudniających co najmniej 50 pracowników. Pracownicy muszą pracować dla tych firm przez co najmniej rok, aby się zakwalifikować. Ponad 40 procent pracowników w USA nie spełnia tych wymagań. A spośród tych, którzy to robią, wielu nie stać na skorzystanie z bezpłatnego urlopu.
To jedyne rzeczy, które moms powracają do pracy wkrótce po tym, jak dziecko musi się martwić:
1. Znalezienie właściwej opieki nad dzieckiem
W samych Stanach Zjednoczonych jest ponad 11 milionów dzieci w opiece nad dziećmi. Niestety w wielu stanach opieka nad dziećmi jest droga i trudna do zabezpieczenia. Rodziny wydają średnio około 9 procent całkowitego dochodu na koszty opieki nad dziećmi. W niektórych stanach koszty edukacji wczesnoszkolnej są prawie dwa razy droższe niż wykształcenie wyższe.
W niektórych regionach listy oczekujących na wejście do niektórych placówek opiekuńczych mogą trwać ponad rok, co oznacza, że wiele osób zaczyna zajmować się listą, gdy tylko wynik testu ciążowego powróci pozytywnie.
2. Niepokój separacyjny
Nigdy nie jest łatwo opuścić dziecko po raz pierwszy, a zarówno mamusie, jak i maluchy mogą odczuwać lęk separacyjny. Stara się pracować, desperacko tracąc życie, które właśnie przyniosłeś na świat, może być bardzo trudne dla niektórych nowych mam.
3. Depresja poporodowa
Dodawanie do lęku separacyjnego może być utrzymującym się problemem z przesunięciami hormonalnymi, które towarzyszą porodowi. Pracujące matki często zmagają się bardziej z tymi zmianami niż matki, które są w stanie zostać w domu i w pełni odzyskać siły wraz z dziećmi.
Badanie z 2012 r. Wykazało, że kobiety, które mają mniej niż 12 tygodni urlopu macierzyńskiego (który jest obecnym FMLA) i mniej niż 8 tygodni płatnego urlopu, częściej doświadczają depresji poporodowej. Badanie z 2014 r. Wykazało, że w przypadku matek najbardziej narażonych na depresję poporodową 12 tygodni może nie wystarczyć.
4. Gdzie mogę iść na pompę?
Matki karmiące piersią mają dodatkową trudność w ustaleniu, jak, kiedy i gdzie należy pompować z dala od swoich dzieci. Zgodnie z zapisami ustawy Affordable Care Act (ACA), pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia czasu przerwy i odpowiedniej przestrzeni (innej niż łazienka) dla matek niemowląt poniżej jednego roku życia do pompowania.
Ale, jak powie wam wiele nowych mamusi, próba ponownego przyłączenia się do siły roboczej jest wystarczająco trudna, nie wyróżniając się jako pracownik, który również potrzebuje specjalnego leczenia pompującego.
5. Utrzymywanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym
Próba osiągnięcia zdrowej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym to coś, z czym każdy zmaga się. Nowe mamy również muszą uwzględniać swoje dziecko w tym równaniu.
Ile godzin muszę poświęcić na opłacenie rachunków? Jak długo mogę być z dala od mojego dziecka? Jak mogę być zarówno dobrą matką, jak i dobrym pracownikiem?
Uderzanie w tę równowagę jest oczywiście możliwe. Ale przy każdej zmianie w życiu dziecka, a zwłaszcza na początku, dostosowanie może być trudne.
6. Przyjmowanie chorych dni, ponieważ twoje dziecko jest chore
Dzieci chorują. A dzieci narażone na inne dzieci w opiece nad dziećmi częściej chorują. Nowa mama z małą w domu musi dowiedzieć się, jak radzić sobie w kolejnych dniach choroby, nie zagrażając ich statusowi w pracy.
7. Praca nad małym snem
Macierzyństwo jest wyczerpujące. To jest cudowne, ekscytujące i piękne ... ale też wyczerpujące. Zwłaszcza ten pierwszy rok. Nawet niemowlęta, które dobrze śpią, mają ciężkie noce i próbują pracować po kilku nocach spędzonych bez snu, co byłoby trudne dla każdego.
Wiele kobiet nie ma wyboru. Powrót do pracy po urodzeniu dziecka jest konieczny, aby utrzymać rodzinę na powierzchni.
I chociaż matki robią to codziennie, nie jest tajemnicą, że Stany Zjednoczone pozostają w tyle za innymi krajami o wyższych dochodach, jeśli chodzi o zapewnianie kobietom pracującym matkom ochrony przed urlopem i miejsca pracy. Wszystkie matki i ich dzieci zasługują na więcej.
