Czym jest dystrofia Fuchsa?
Dystrofia Fuchsa jest rodzajem choroby oczu, która atakuje rogówkę. Twoja rogówka jest zewnętrzną warstwą oka w kształcie kopuły, która pomaga Ci zobaczyć.
Dystrofia Fuchsa może spowodować zmniejszenie widzenia w czasie. W przeciwieństwie do innych typów dystrofii, ten typ wpływa na oba oczy. Jednak widzenie w jednym oku może być gorsze od drugiego.
To zaburzenie oka może pozostać niezauważone przez wiele lat, zanim pogorszy się twoja wizja. Jedynym sposobem na pomoc w dystrofii Fuchsa jest leczenie. W przypadku utraty wzroku może być konieczna operacja.
Jakie są objawy dystrofii Fuchsa?
Istnieją dwa etapy dystrofii Fuchsa. Ten typ dystrofii rogówki może być progresywny, więc możesz stopniowo narastać objawy.
Na pierwszym etapie możesz mieć niewyraźne widzenie, które jest gorsze po przebudzeniu z powodu płynu, który gromadzi się w rogówce podczas snu. Możesz również mieć trudności z widzeniem w słabym świetle.
Drugi etap powoduje bardziej zauważalne objawy, ponieważ gromadzenie się płynu lub obrzęk nie poprawia się w ciągu dnia. Wraz z postępem dystrofii Fuchsa możesz doświadczyć:
- wrażliwość na światło
- mętny widok
- problemy z widzeniem w nocy
- niezdolność do prowadzenia w nocy
- ból w twoich oczach
- uczucie obojętności w obu oczach
- obrzęk
- słabe widzenie przy wilgotnej pogodzie
- pojawienie się wokół wokół świateł, szczególnie w nocy
Dodatkowo, dystrofia Fuchsa może powodować pewne fizyczne objawy, które inni mogą zobaczyć na twoich oczach. Należą do nich pęcherze i zmętnienie rogówki. Czasami pęcherze rogówkowe mogą pęknąć, powodując większy ból i dyskomfort.
Co powoduje dystrofię Fuchsa?
Dystrofia Fuchsa jest spowodowana zniszczeniem komórek śródbłonka w rogówce. Dokładna przyczyna zniszczenia komórek nie jest znana. Komórki śródbłonka odpowiadają za zrównoważenie płynów w rogówce. Bez nich Twoja rogówka puchnie z powodu nagromadzenia płynu. W końcu wpływ na obraz ma rogówka.
Dystrofia Fuchsa rozwija się powoli. W rzeczywistości choroba zazwyczaj uderza w latach 30. lub 40., ale może nie być w stanie powiedzieć, ponieważ objawy są minimalne w pierwszym etapie. W rzeczywistości możesz nie zauważyć żadnych znaczących objawów, dopóki nie będziesz w wieku 50 lat.
Ten stan może być genetyczny. Jeśli ktoś w twojej rodzinie to ma, twoje ryzyko rozwoju choroby jest większe.
Według National Eye Institute, dystrofia Fuchsa dotyka więcej kobiet niż mężczyzn. Jeśli chorujesz na cukrzycę, ryzykujesz także większym ryzykiem. Palenie jest dodatkowym czynnikiem ryzyka.
Jak diagnozowana jest dystrofia Fuchsa?
Dystrofię Fuchsa rozpoznaje okulista zwany okulistą lub optometrystą. Zadadzą ci pytania o objawy, których doświadczasz. Podczas egzaminu sprawdzą twoje oczy, szukając oznak zmian w rogówce.
Twój lekarz może również wykonać specjalistyczną fotografię twoich oczu. Jest to prowadzone w celu pomiaru ilości komórek śródbłonka w rogówce.
Test ciśnienia oka może być stosowany w celu wykluczenia innych chorób oczu, takich jak jaskra.
Oznaki i objawy dystrofii Fuchsa mogą być początkowo trudne do wykrycia. Zasadniczo powinieneś zawsze zobaczyć się z okulistą, jeśli zauważysz zmiany widzenia lub dyskomfort w twoich oczach.
Jeśli nosisz kontakty lub okulary, powinieneś już regularnie odwiedzać lekarza okulistę. Umów się na specjalną wizytę, jeśli wystąpią jakiekolwiek możliwe objawy dystrofii rogówki.
Dystrofia Fuchsa z zaćmą
Zaćma to naturalna część procesu starzenia się. Zaćma powoduje stopniowe zmętnienie soczewki oka, którą można skorygować przez operację zaćmy.
Możliwe jest także rozwinięcie zaćmy w związku z dystrofią Fuchsa. Jeśli tak się stanie, być może trzeba jednocześnie wykonać dwa rodzaje operacji: usunięcie zaćmy i przeszczepienie rogówki. Dzieje się tak dlatego, że operacja zaćmy może uszkodzić już delikatne komórki śródbłonka, które są charakterystyczne dla Fuchsa.
Czy dystrofia Fuchsa może spowodować rozwój innych schorzeń?
Leczenie dystrofii Fuchsa może pomóc w spowolnieniu tempa degeneracji rogówki. Bez leczenia rogówka może ulec uszkodzeniu. W zależności od stopnia pogorszenia stanu zdrowia lekarz może zalecić przeszczep rogówki.
Jak leczy się dystrofię Fuchsa?
We wczesnej fazie dystrofii Fuchsa stosuje się krople na receptę lub maści, aby zmniejszyć ból i obrzęk. W razie potrzeby lekarz może zalecić stosowanie miękkich soczewek kontaktowych.
Znaczne bliznowacenie rogówki może uzasadniać przeszczep. Dostępne są dwie opcje: pełny przeszczep rogówki lub śródbłonkowa keratoplastyka (EK). Po pełnym przeszczepie rogówki Twój lekarz zastąpi rogówkę i dawca. EK polega na transplantacji komórek śródbłonka w rogówce w celu zastąpienia uszkodzonych.
Zabiegi domowe
Istnieje kilka naturalnych metod leczenia dystrofii Fuchsa, ponieważ nie ma sposobu, aby w naturalny sposób pobudzić wzrost komórek śródbłonka. Możesz jednak podjąć kroki, aby zminimalizować objawy. Suszenie włosów suszarką przez kilka dni w ciągu dnia może wysuszyć twoją rogówkę. Pomocne mogą być również dostępne bez recepty krople do oczu z chlorku sodu.
Jakie są perspektywy dystrofii Fuchsa?
Dystrofia Fuchsa jest postępującą chorobą. Najlepiej złapać chorobę na jej najwcześniejszych etapach, aby zapobiec problemom ze wzrokiem i kontrolować ewentualny dyskomfort w oku.
Problem polega na tym, że możesz nie wiedzieć, że masz dystrofię Fuchsa, dopóki nie wywoła ona bardziej zauważalnych objawów. Uzyskanie regularnego badania oczu może pomóc w złapaniu chorób oczu, takich jak Fuchs, zanim zaczną się rozwijać.
Nie ma lekarstwa na tę chorobę rogówki. Celem leczenia jest pomoc w kontrolowaniu wpływu dystrofii Fuchsa na wzrok i komfort widzenia.
