Według statystyk w ostatnich latach u 80% kobiet, które konsultują się z ginekologiem, zdiagnozowano zapalenie pochwy.
Jedną z przyczyn wysokiej zachorowalności jest bezobjawowy przebieg niektórych postaci zapalenia pochwy i, w związku z tym, przedwczesna konsultacja z lekarzem.
Zapalenie pochwy (zapalenie jelita grubego lub zapalenie pochwy) może być zlokalizowane w błonie śluzowej lub dotyczyć tylko przedsionka lub tylko wnętrza.
Tak izolowany przebieg występuje u dzieci i osób starszych: zapalenie pochwy ogranicza się do wejścia do pochwy.
Wyjaśnia to anatomiczne i fizjologiczne cechy ciała w tych okresach wiekowych.
U osób starszych wiąże się to z zanikiem błony śluzowej, ponieważ zmniejsza się hormonalna funkcja jajników.
Ale u osłabionych dzieci rozprzestrzenianie się stanu zapalnego może wystąpić wyżej i obejmować cały proces błony śluzowej (zapalenie pochwy).
Zapalenie pochwy u kobiet w ciąży wiąże się ze zmianami hormonalnymi (następuje zmniejszenie produkcji estrogenu) i statusem immunologicznym, który na tym etapie może się również zmniejszyć.
Zapalenie pochwy - przyczyny
Główną przyczyną zapalenia pochwy jest narażenie na czynnik zakaźny.
Zapalenie jelita grubego w zależności od patogenu klasyfikuje się jako:
- specyficzny;
- niespecyficzne.
Proces zapalny może wystąpić:
- ostro;
- podkonstrukcja;
- W pewnych warunkach nabywa przewlekłego kursu.
Czynnikami sprawczymi specyficznego zapalenia jelita grubego są bakterie, wirusy, grzyby, mykoplazmy, chlamydie, a także patogeny chorób przenoszonych drogą płciową (Trichomonas i gonococci). Po pokonaniu Trichomonas i gonokoków proces zapalny przebiega z wyraźnymi objawami.
Nieswoiste zapalenie jest wywoływane przez różne ziarniaki (paciorkowce, gronkowce), Escherichia coli i Pseudomonas aeruginosa.
W ostatnich latach coraz częściej wykrywane są związki drobnoustrojów jako czynnik wywołujący zapalenie jelita grubego.
Stan lokalnej odporności determinuje również przebieg choroby. Po załamaniu układu odpornościowego przebieg staje się przewlekły z częstymi zaostrzeniami.
Do wystąpienia i rozwoju zapalenia jelita grubego nie wystarczy sama obecność czynnika patologicznego. Ze względu na to, że nabłonek błony śluzowej pochwy jest stale aktualizowany, a 98% mikroflory błony śluzowej to pałeczki kwasu mlekowego, pozostałe 2% to warunkowo patogenne mikroorganizmy, pochwa jest chroniona przed szkodliwym wpływem. Z tego powodu warunkowo patogenna mikroflora nie może być niezależną przyczyną stanu zapalnego. Lactobacilli biorą udział w tworzeniu glikogenu z komórek umierającego nabłonka błony śluzowej i przekształcają go w kwas mlekowy, utrzymując stałe pH 3,8 - 4,5. W takim środowisku warunkowo patogenna mikroflora nie jest w stanie się rozmnażać. Ponadto pałeczki kwasu mlekowego tworzą film na powierzchni błony śluzowej, aby zapobiegać stanom zapalnym i chronić przed infekcją.
Zapalenie rozwija się, gdy zaburzona jest równowaga liczby pałeczek kwasu mlekowego i warunkowo patogennej mikroflory lub z jakiegoś powodu zmienia się pH podłoża. Jeśli zmniejsza się normalna liczba bakterii mlekowych, następuje zwiększone rozmnażanie się warunkowo patogennych drobnoustrojów - następuje stan zapalny. Takie odchylenia są w większości kompensowane przez samo ciało, a stan zapalny mija. W przypadkach obniżonej odporności, gdy organizm nie jest w stanie poradzić sobie z wynikającą z tego nierównowagą, rozwija się stan zapalny i staje się chorobą.
Czynniki wywołujące zapalenie jelita grubego:
- urazy podczas douching, interwencje chirurgiczne (aborcje), manipulacje diagnostyczne itp.
- produkty higieniczne naruszające pH środowiska;
- rozwiązły stosunek seksualny, częsta zmiana partnerów prowadzi do zmiany składu mikroflory pochwy;
- odbiór antybiotyków (długi i niekontrolowany).
Zapalenie pochwy - objawy
Objawy zapalenia pochwy i dolegliwości są takie same:
1. Biały - patologiczny zrzut z pochwy. Ilość i rodzaj wydzieliny z pochwy zależy od przyczyny stanu zapalnego i przebiegu choroby. W ostrym specyficznym zapaleniu, biały, obficie ropny z natury; w przewlekłym zapaleniu - skąpe surowicze wydzielanie; z kandydozą - duża liczba grubych serowych wydzielin; z rzęsistkowicą - ropną z zapachem zgniłych ryb. Przy zapaleniu o dowolnej etiologii domieszka krwi może być obecna w wydzielinach z powodu możliwego uszkodzenia błony śluzowej.
2. Swędzenie lub pieczenie - najczęściej towarzyszy kandydoza. Czasami są tak intensywne, że mogą prowadzić do nerwicy.
4. Zaburzenia oddawania moczu - występują w przypadkach rozprzestrzeniania się infekcji do cewki moczowej. Występuje głównie przy określonych stanach zapalnych.
5. U osób starszych częstym objawem jest suchość i dyskomfort w pochwie.
Podczas badania ginekolog ujawnia przekrwienie, obrzęk błony śluzowej i wydzielinę.
Rozpoznanie zapalenia jelita grubego ustala się na podstawie charakterystycznych dolegliwości, objawów klinicznych choroby i badań laboratoryjnych: rozmaz mikroskopowy, badanie bakteriologiczne materiału z pochwy, analiza moczu.
Zapalenie pochwy - leczenie
Leczenie zapalenia pochwy obejmuje:
- eliminacja źródła infekcji;
- normalizacja mikroflory pochwy.
Główną metodą leczenia jest antybiotykoterapia. Lek przeciwbakteryjny jest wybierany zgodnie z wynikami badania, w zależności od zaszczepionej mikroflory i jego wrażliwości na określoną grupę antybiotyków. Stosuje się go w postaci tabletek, ale możliwe jest miejscowo w postaci czopków lub żeli (klindamycyna, heksikon itp.): W tym przypadku zwiększa się skuteczność (lek działa bezpośrednio w miejscu zapalenia), a działania niepożądane na organizm są zmniejszone.
Jednocześnie zalecana jest terapia objawowa, w tym przeciwdrobnoustrojowa, przeciwzapalna, przeciwbólowa, przeciwhistaminowa, przeciwświądowa i, jeśli to konieczne, immunostymulanty. Czas trwania antybiotykoterapii wynosi dwa tygodnie.
Po kontrolnych badaniach laboratoryjnych potwierdzających brak czynnika patologicznego przepisywane są leki przywracające normalną mikroflorę pochwy. W tym celu stosuje się eubiotyki i probiotyki zawierające pałeczki kwasu mlekowego i bifidobakterie, a także czopki dopochwowe zawierające kwas mlekowy, które mogą zwiększać populację pałeczek kwasu mlekowego (Femiplex).
Ponieważ skojarzenia drobnoustrojów są wykrywane głównie jako patogen podczas zapalenia pochwy, stosowanie leków z różnych grup lub ich przemian jest skuteczne. Stosuje się metronidazol, ofor, fluimizil.
Kandydoza jest leczona lekami przeciwgrzybiczymi w postaci tabletek (flukonazol itp.) Lub czopków, maści i kremów (Candide, Pimafucil, Clotrimazole).
W leczeniu specyficznego stanu zapalnego oboje partnerzy podlegają leczeniu.
Doświadczenie tradycyjnej medycyny w leczeniu zapalenia pochwy
W leczeniu objawów zapalenia pochwy tradycyjna medycyna nie może zastąpić antybiotyków, eubiotyków i probiotyków.
Ale można je stosować w leczeniu objawowym: w celu zmniejszenia swędzenia i miejscowego stanu zapalnego, w celu przyspieszenia regeneracji tkanek. Skuteczne stosowanie sprawdzonych ziół leczniczych:
- żółta kapsułka (roślina jest bardzo toksyczna, konieczne jest ostrożne obchodzenie się) - stosuje się napar: 1 łyżkę stołową na szklankę wrzącej wody, pozostaw na 15 minut w łaźni wodnej, odcedź, rozcieńczyć zimną przegotowaną wodą, ubiegać się o douching na trzy tygodnie;
- runda zhkalipt - stosuje się wywar z liści: 1 łyżkę stołową wylewa się wrzącą wodą i dalej gotuje się przez 5 minut. 1 łyżka powstałego filtrowanego bulionu - na szklankę zimnej przegotowanej wody; używać do douching;
- nagietek - 4 łyżeczki gotowego naparu z apteki - na szklankę przegotowanej wody; ubiegać się o douching w trakcie leczenia;
- miód pszczeli z wodą w stosunku 1: 2; ubiegać się o leczenie zapalenia jelita grubego Trichomonas: gazik nasączony roztworem, głęboko wejść do pochwy na jeden dzień, a następnie zmienić na nowy. Czas trwania leczenia wynosi trzy tygodnie.
Przy silnym swędzeniu stosuje się tampony nasączone olejem rokitnika 2 do 5 razy dziennie, a także kąpiele z naparem z rumianku 2 do 3 razy dziennie.
W żadnym wypadku nie powinno rozpocznij leczenie środkami ludowymi, dopóki diagnoza nie zostanie wyjaśniona, ponieważ może to nasmarować objawy zapalenia pochwy lub uniemożliwić określenie czynnika wywołującego chorobę.
Żadne zioła nie mogą bezpośrednio wpływać na czynnik wywołujący chorobę. Ich zastosowanie ma na celu złagodzenie niektórych objawów zapalenia pochwy: swędzenie, ból, w celu zwiększenia odporności lokalnej. Dlatego tradycyjną medycynę stosuje się równolegle lub po głównym leczeniu farmakologicznym lub podczas remisji jako profilaktykę.
Niektóre aspekty zapobiegania zapaleniu pochwy
1. Główną zasadą zapobiegania jest higiena osobista (ręcznik osobisty, środek do higieny intymnej, stosowanie prezerwatyw i odmowa używania tamponów).
2. Terminowy dostęp do lekarza i leczenie chorób przewlekłych.
3. Odmowa syntetycznej bielizny.
4. Noszenie luźnej odzieży.
5. Kursy witamin i leków immunostymulujących.
Samoleczenie prowadzi do przewlekłego procesu z niewłaściwie dobranym antybiotykiem.
Przedwczesne rozpoczęcie leczenia powoduje rozwój powikłań, prowadzących w przyszłości do bezpłodności.
