Co to jest angiografia fluorescencyjna?
Angiografia fluoresceinowa jest procedurą medyczną, w której barwnik fluorescencyjny wstrzykuje się do krwioobiegu. Barwnik uwydatnia naczynia krwionośne w tylnej części oka, dzięki czemu można je fotografować.
Ten test jest często używany do leczenia zaburzeń wzroku. Twój lekarz może nakazać potwierdzenie diagnozy, określenie odpowiedniego leczenia lub monitorowanie stanu naczyń w tylnej części oka.
Co Testuje
Lekarz może zalecić angiografię fluoresceinową w celu ustalenia, czy naczynia krwionośne w tylnej części oka otrzymują odpowiedni przepływ krwi. Może również służyć do pomocy lekarzowi w diagnozowaniu zaburzeń wzroku, takich jak zwyrodnienie plamki żółtej lub retinopatia cukrzycowa.
Zwyrodnienie plamki żółtej
Zwyrodnienie plamki występuje w plamce żółtej, która jest częścią oka, która pozwala skupić się na drobnych szczegółach. Czasami zaburzenie pogarsza się tak wolno, że możesz nie zauważyć żadnej zmiany. U niektórych osób powoduje gwałtowne pogorszenie widzenia i może wystąpić ślepota w obu oczach.
Ponieważ choroba niszczy twoją skupioną, centralną wizję, uniemożliwia ci:
- widząc wyraźnie obiekty
- napędowy
- czytanie
- oglądanie telewizji
Retinopatia cukrzycowa
Retinopatia cukrzycowa jest spowodowana długotrwałą cukrzycą i powoduje trwałe uszkodzenie naczyń krwionośnych w tylnej części oka lub siatkówki. Siatkówka przekształca obrazy i światło, które wpływają do oka na sygnały, które następnie są przesyłane do mózgu za pośrednictwem nerwu wzrokowego.
Istnieją dwa rodzaje tego zaburzenia:
- nieproliferacyjna retinopatia cukrzycowa, która występuje we wstępnych stadiach choroby
- proliferacyjna retinopatia cukrzycowa, która rozwija się później i jest cięższa
Lekarz może również zlecić angiografię fluoresceinową w celu ustalenia, czy leczenie tych zaburzeń oka działa.
Przygotowanie do testu
Musisz zorganizować kogoś, kto cię odbierze i odwiezie do domu, ponieważ twoi uczniowie będą rozszerzeni do 12 godzin po teście.
Przed testem należy poinformować lekarza o przepisywaniu leków bez recepty i suplementach ziołowych. Powinieneś również poinformować swojego lekarza, jeśli jesteś uczulony na jod.
Jeśli nosisz soczewki kontaktowe, musisz je zdjąć przed testem.
W jaki sposób jest podawany test?
Twój lekarz wykona test, wkładając standardowe krople do oczu do oczu. Sprawiają, że twoi uczniowie się rozszerzają. Następnie poprosi Cię, aby oparł brodę i czoło o wsporniki kamery, tak aby głowa pozostała nieruchoma podczas testu.
Twój lekarz użyje wtedy aparatu, aby zrobić wiele zdjęć twojego wewnętrznego oka. Po tym, jak lekarz ukończy pierwszą partię zdjęć, wykona małe wstrzyknięcie do żyły w ramieniu. To wstrzyknięcie zawiera barwnik o nazwie fluoresceina. Lekarz będzie kontynuował robienie zdjęć, gdy fluoresceina przechodzi przez naczynia krwionośne do siatkówki.
Jakie są zagrożenia testu?
Najczęstszą reakcją są nudności i wymioty. Można również doświadczyć suchości w ustach lub zwiększonego wydzielania śliny, zwiększenia częstości akcji serca i kichania. W rzadkich przypadkach może wystąpić poważna reakcja alergiczna, która może obejmować:
- obrzęk krtani
- pokrzywka
- trudności w oddychaniu
- półomdlały
- zatrzymanie akcji serca
Jeśli jesteś w ciąży lub uważasz, że możesz być, powinieneś unikać angiografii fluoresceinowej. Zagrożenie dla nienarodzonego płodu nie jest znane.
Zrozumienie wyników
Normalne wyniki
Jeśli twoje oko jest zdrowe, naczynia krwionośne będą miały normalny kształt i wielkość. Nie będzie żadnych blokad ani wycieków w naczyniach.
Nieprawidłowe wyniki
Nieprawidłowe wyniki ujawnią wyciek lub zablokowanie naczyń krwionośnych. Może to być spowodowane:
- problem z krążeniem
- nowotwór
- retinopatia cukrzycowa
- zwyrodnienie plamki żółtej
- wysokie ciśnienie krwi
- guz
- powiększone naczynia włosowate w siatkówce
- obrzęk tarczy nerwu wzrokowego
Czego można się spodziewać po teście
Twoje źrenice mogą pozostać rozszerzone do 12 godzin po wykonaniu testu. Barwnik fluoresceinowy może również powodować, że twój mocz będzie ciemniejszy i pomarańczowy przez kilka dni.
Być może lekarz będzie musiał zamówić więcej testów laboratoryjnych i badań fizycznych, zanim będzie mógł postawić diagnozę.
