Znane i wyśmienite potrawy w różnych częściach świata zasadniczo różnią się od zestawu potraw, do których przyzwyczaja się osoba mieszkająca na danym obszarze. Wszystko wpływa na preferencje smakowe: klimat, kultura, wiara, tradycje. Podróżni byli o tym przekonani niejednokrotnie.
Ale najbardziej zaskakujące są specyficzne zapachy popularnych potraw, których miejscowi wydają się zupełnie nieświadomi, a turyści nie lubią nosa.
Kiwiak
Oto prawdziwa świąteczna potrawa Eskimosów, która jest specjalnie przygotowana na duże uroczystości, wesela. Do gotowania potrzebujesz 400 skrobaczek dla ptaków i skóry pieczęci. Północni specjaliści kulinarni mogą przygotować taki przysmak od 3 do 18 miesięcy.
Ptaki wlewa się w skórę foki, a aby wydostać się z powietrza, wypełniają wszystko tłuszczem. Kiedy skóra foki jest wypełniona, zostaje ona zapieczętowana smalcem i zakopana, tworząc w ten sposób prasę. Możesz przypiąć go do kamienia.
Kiedy nadejdzie czas zjedzenia wykopanego sfermentowanego przysmaku, pozostaje tylko odgryźć głowę ptaka i wyssać wnętrze. Ale wszystko to jest potrzebne na świeżym powietrzu, aby nie wąchać całego domu.
Copalhen
Ta żywność narodów północy nie może zostać spożyta przez nieprzygotowaną osobę. Produkt zawiera taką ilość trupiej trucizny, że niedoświadczony zjadacz z pewnością zostanie zatruty. Jeśli mu nie pomoże, po prostu umrze.
Kopalhen to mors, foka lub jeleń zanurzone w bagnie na dwa do trzech miesięcy. Po usunięciu zwłok zwierzęcia i to wszystko. Teraz mięso należy pokroić w cienkie plasterki i zjeść.
Lutefisk
Wszystko razem urosło w tym skandynawskim przysmaku: wygląd, faktura i oczywiście zapach.
Historia mówi, że pięćset lat temu błyskawica dostała się do składu rybnego Wikinga. Ryba została spalona i zmieszana z popiołem. Kilka dni później mężczyźni postanowili umyć owoce morza z popiołu i ugotować je w zwykły sposób. Byli zaskoczeni smakiem, który był dla nich miły. A może byli zbyt głodni.
Więc pojawiło się to danie. Teraz ryba nie jest moczona w popiele, ale w alkalicznym roztworze - przez trzy dni. W tym czasie zachodzi reakcja chemiczna, rozrzedzająca mięso ryb. Po tym dorsz lub saury jest smażony, gotowany, pieczony. Zapach jest okropny, ale lubią go Norwegowie, Szwedzi i Finowie.
Surstroming
To arcydzieło sztuki kulinarnej zakorzenione jest również głęboko w historii, w XVI wieku. W czasach, gdy było mało soli, śledź nie był solony i zaczął fermentować.
W tej fermentacji Szwedzi go zjedli. Jedli, jedli i zakochali się tak bardzo, że kiedy sól stała się obfita, nie można było już odmówić przysmaku.
Obecnie istnieje technologia, dzięki której śledź zamyka się w słoikach po dwumiesięcznym soleniu. Ponieważ proces fermentacji trwa nawet wtedy, gdy śledź jest zapakowany w słoiki, transport jest zabroniony. Przewoźnicy nie chcą spryskiwać śmierdzącymi płynami.
Natto
Są to sfermentowane ziarna soi. Tradycyjne japońskie śniadanie zakorzenione w feudalnej Japonii, kiedy ryż, jęczmień i fasola były głównymi potrawami. Nie było lodówek, dlaczego nie jeść sfermentowanych roślin.
Ale czas nie zatarł lojalności samuraja wobec lepkiej, lepkiej masy fasoli. Nawet teraz lubią jeść natto z ryżem. A obrzydliwy zapach amoniaku to taki efekt uboczny.
Limburger
To pyszny ser zrobiony z mleka krowiego. W wielu krajach europejskich jest uznawany za przysmak.
Pikantny intensywny smak towarzyszy zapachowi długo niemytych nóg. Chodzi o bakterie, które są wykorzystywane do produkcji tego sera.
W żadnym wypadku nie należy go podgrzewać w kuchence mikrofalowej ani próbować go stopić. Zapach będzie jak chomik zmarł tydzień temu pod sofą.
Jaja Tysiąclecia
Ten chiński przysmak jest również nazywany jajami stulecia lub świeckimi. Istnieje kilka opcji na zrobienie tej uczty.
Podstawą są jajka pokryte przygotowanym roztworem gliny, wapna, popiołu. Muszę majstrować, wciąż obsypując jajka słomą. Następnie włóż do kosza i zakopuj, pozbawiając w przyszłości zakąski powietrza.
Gotowość definiuje się na różne sposoby. Ktoś uwielbia „świeższe” i zaczyna wykopywać przekąskę za tydzień. Prawdziwi smakosze, aby uzyskać prawdziwą przyjemność, czekają kilka miesięcy.
W tym czasie struktura jajka zmienia się całkowicie. A ostry zapach amoniaku przypomina koci mocz.
Honggeo
Koreańskie jedzenie o obrzydliwym zapachu powstaje z płaszczki. Smakuj także jak tylko lokalnie.
Stingray to ryba, która nie ma pęcherza i nerek. Natura ułożyła płaszczkę, aby wszystkie odpady powoli wydostawały się przez jej skórę, au dorosłych ryb nie wydalane odpady są gromadzone w zwłokach.
Kiedy rampa gaśnie podczas procesu gotowania i może to trwać cały miesiąc, rozprzestrzenia się wokół niej straszny zapach amoniaku. Ale Koreańczykom się to podoba.
Śmierdzące tofu
To danie jest również nazywane zgniłym tofu, które nie zmienia znacząco wiersza asocjacyjnego w postrzeganiu nazwy.
Smażony twaróg fasoli jest zwykle podawany z marynowanymi warzywami w Azji Południowo-Wschodniej. Przepis jest stary, ma około 350 lat.
Popularność jedzenia jest tak powszechnie znana, że niektóre kraje świętują „Dzień śmierdzącego tofu”. Święto przypada 8 marca.
Durian
Arcydzieło samej natury, które stworzyło taki owoc, na wszelki wypadek szczelnie „pakując” jego twardą skorupę, pokrytą cierniami.
Gdy tylko owoc pozbywa się skorupy, zaczyna wydzielać zapach, który można porównać do mieszanki terpentyny, potu i zgniłej cebuli. Zapach jest bardzo przekonujący, silny i ostry.
Ze względu na swój specyficzny zapach duriany nie mogą być przenoszone do miejsc publicznych. Ale na bazarach i specjalnych barach jest popularny zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów. Jeśli nieprzyjemny zapach nie odstrasza smakosza, może cieszyć się przyjemnym smakiem.
