Śliwka jest bardzo zdrowym owocem, służy do przygotowywania różnych preparatów i świeżych. Jednak ogrodnicy nie zawsze są w stanie zebrać duże plony na swojej stronie.
Zła pogoda i inne czynniki zmniejszają prawdopodobieństwo zapylenia, co wpływa na plony. Na ratunek przychodzą samopłodne odmiany śliwek, które nie wymagają zapylania. Drzewa te mają wiele zalet, zyskują popularność wśród letnich mieszkańców.
Własne odmiany śliwki z czerwonymi owocami
Owoce czerwonej śliwki przyczyniają się do utraty wagi, eliminują niedobór żelaza we krwi, poprawiają krzepnięcie krwi.
Za najlepsze żyzne odmiany wśród czerwonych śliwek uważa się:
• marzenie Oryola;
• Czerwona kula;
• Gigantyczny.
Odmiana „Oryol Dream” została wyhodowana na podstawie starej odmiany „Annushka”. Drzewo okazało się piramidalną, rozkładającą się koroną. Dobry liściasty. Wysokość dorosłej rośliny nie przekracza 2,5 m. Pierwsze zbiory usuwa się 4 lata po posadzeniu. Dojrzewając owoce są w połowie sezonu. Kwitnienie występuje w maju, roślina w pełni dojrzewa dopiero w lipcu.
Owoce śliwki Oryol wyróżniają się dużym rozmiarem, gęstą miazgą i zawartością cukru. Smak jest kwaśny. Skórka jest czerwona, a miąższ jasnożółty.
Odmiana „Oryol Dream” dobrze znosi mrozy. Nawet nerki nie cierpią z powodu różnic temperatur. Nadaje się do uprawy w środkowym pasie Rosji.
Ale nie można obejść się bez wad. W okresie obfitego owocowania śliwki mogą się zmniejszyć.
Odmiana „Red Ball” znana jest od dawna. Został wyhodowany przez krzyżowanie odmian „Burbank” i „Ussuri red”. Drzewo okazało się zwarte, nieprzekraczające 2,5 m. Wchodzi w życie wcześnie, już rok lub dwa po posadzeniu. Wydajność jest wysoka, owoce są duże, średnia waga jednej śliwki wynosi 40 g. Skórka owocu jest gęsta, czerwona z woskową powłoką. Miąższ jest kruchy, ale bardzo soczysty, żółty.
Śliwkowa „Czerwona kula” dobrze znosi transport, rzadko choruje i może wytrzymać mrozy. Wady obejmują zdolność mielenia owoców.
Własna produkcja śliwki odmiany Gigantic daje wydajność do 40 kg na drzewo. Roślina jest silna, osiąga wysokość 4 m. Zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu. Przez dojrzałość śliwka należy do odmian średnich. Toleruje mrozy do -35 ° C, nadaje się do uprawy w regionach o trudnym klimacie.
Owoce są bardzo duże, średnia waga jednej śliwki sięga 80 g. Skóra jest gęsta, różowo-czerwona. Miąższ jest soczysty, smaczny, z kwasowością.
Wśród minusów odmiany wyróżniają niską tolerancję drzewa na suszę, niską odporność na choroby. Aby zebrać dobre plony, musisz zastosować środki zapobiegawcze. Ponadto kość płodu jest słabo oddzielona, czego wielu nie lubi.
Ciemne odmiany samopłodnych śliwek
Jedną z popularnych odmian niebieskiej śliwki jest „prezydent”. Drzewo jest średniej wielkości, osiąga wysokość około 3,5 m. Toleruje spadek temperatury do -30 ° C, rzadko choruje. Wydajność odmiany na wysokości, z jednego młodego drzewa można zebrać do 30 kg owoców. Z każdym rokiem rośnie wydajność, dorosła śliwka daje do 70 kg na drzewo.
Owoce „prezydenta” śliwki są duże, ważą około 70 gramów. Skórka jest ciemnofioletowa, gęsta. Miąższ jest słodki.
Pozytywne aspekty odmiany „President”:
• wysoka wydajność;
• duże owoce;
• dobra odporność;
• tolerancja na suszę.
Drzewo zaczyna owocować 5 lat po posadzeniu. Ale wymaga formowania i przerzedzania korony. Jeśli te procedury nie zostaną przeprowadzone, wydajność spadnie, śliwka cierpi z powodu szkodników i chorób.
Nie mniej dobra jest samopłodna odmiana śliwki „Anna Shpet”. Owoce drzewa służą do przygotowania suszonych owoców, zamrażania i przetwarzania. Odmianę doceniają jej ciemnofioletowe owoce, które mają dobry smak. Miąższ jest soczysty, umiarkowanie włóknisty, gęsty
Drzewo jest bardzo wysokie, dobrze znosi mrozy i jest dobrze odrestaurowane. Wydajność śliwki jest dobra, dorosła roślina daje do 60 kg owoców.
Wśród wad tej odmiany są:
• silny wzrost drzew;
• słaba odporność na choroby;
• luźne drewno.
Drzewo potrzebuje przerzedzenia, zapobiegawczego opryskiwania. Sadzą go w miejscu chronionym przed silnymi wiatrami, w przeciwnym razie oddziały mogą cierpieć.
Żółte śliwki samopłodne: opis odmian ze zdjęciem
Odmiana „Żółta samozapłodna” zyskuje popularność wśród ogrodników. I to nie jest przypadek, śliwka jest uważana za jedną z najwyższych plonów. Drzewo jest wysokie, ale lekko liściaste, jego korona rozciąga się. Owocuje w trzecim roku po posadzeniu. Żniwa dojrzewają w drugiej połowie lata.
Owoce średniej wielkości, zaokrąglone, żółte, pokryte gęstą skórką. Miąższ jest soczysty, smaczny, nie luźny. Śliwki dobrze znoszą transport.
Pozytywne cechy odmiany „Żółty samozapłodniający”:
• wysoka odporność na mróz;
• dobra tolerancja na suszę;
• silna odporność;
• wydajność.
Drzewo nie ma żadnych niedociągnięć, z wyjątkiem jego silnego wzrostu.
Klasa „śliwka” żniwa „Rano” odnosi się również do samozapłodnienia. Daje dobre zbiory przy każdej pogodzie, jest zapylaczem wielu odmian domowych.
Drzewo jest niskie, z zwartą koroną; przylega do uprawy przez 5 lat uprawy. Wydajność jest przeciętna, młode drzewo daje do 15 kg śliwek. Żniwa dojrzewają w drugiej połowie lata. Tolerancja na mróz jest średnia, ale sadzonka jest dobrze przywrócona na wiosnę.
Owoce są małe, żółto-zielone, pachnące i soczyste. Miąższ jest słodki o średniej gęstości. Kość dobrze się oddziela. Śliwka dobrze znosi transport.
Cechy sadzenia odmian żyznych i pielęgnacji śliwek
Aby uzyskać wysoką wydajność z odmian samozapłodnych, przede wszystkim musisz wybrać odmianę odpowiednią dla twojego regionu i prawidłowo ją zasadzić.
Gdzie sadzić samolubne śliwki
Do sadzenia sadzonek weź spokojne miejsce, najlepiej południowe nachylenie terenu. Takie miejsce można stworzyć sztucznie. Lepiej rozpocząć lądowanie wczesną wiosną, gdy tylko topnieje śnieg.
Miejsce lądowania jest przygotowane jesienią. Dobrze kopią glebę, wypełniają dół nawozami mineralnymi i próchnicą. Doły znajdują się w odległości 2,5-3 m od siebie, ponieważ drzewa potrzebują dobrego oświetlenia.
Pielęgnacja sadzonek
Młode drzewa wymagające wilgotności gleby. Nie można zapobiec nadmiernemu wysuszeniu lub nadmiernemu wysuszeniu. Drzewa są podlewane raz w miesiącu. Jeśli lato jest gorące, to 2-3 razy.
Podlewanie łączy się z najlepszymi śliwkami. Chociaż samozapłodne odmiany nie potrzebują regularnego górnego opatrunku, nawożenie ich nie zaszkodzi. Dodatkowe jedzenie dodaje się zgodnie ze schematem:
• wczesne wiosenne nawozy azotowe;
• w lecie nawożenie potasem i fosforem-potasem;
• jesienne substancje organiczne.
Wystarczy nawozić co 2-3 lata, pod warunkiem, że miejsce do lądowania zostało wypełnione zgodnie z oczekiwaniami.
Zimowe przygotowania
Wiele odmian samodzielnie produkowanych śliwek dobrze znosi mrozy, ale młode sadzonki w pierwszych latach potrzebują schronienia. Pień należy obrócić, a gałęzie związać i przykryć włókniną.
Wskazówki dotyczące przycinania dla samodajnych odmian śliwki
Samopłodne odmiany nie wymagają regularnego przycinania, ale konieczna jest pielęgnacja drzew.
W pierwszym roku przewodnik jest cięty o 20 cm, a wiosną drugiego roku wszystkie pędy boczne są skracane o 1/3 długości. W trzecim roku procedura się powtarza, wszystkie dodatkowe gałęzie są dodatkowo cięte. Następnie stare pędy są cięte na 1 nerkę, a młode są skracane. Po piątym roku uprawy przycina się nowe pędy, środkowy przewodnik skraca się o 25 cm, gałęzie boczne przycina się na 1/3 długości.
Crohna powstaje co roku, suche i uszkodzone pędy są cięte. Stymuluje wzrost owoców.
