Czym jest udar?
Udar może być wyniszczającym zdarzeniem medycznym. Dzieje się tak, gdy krew przepływa do części, w której twój mózg jest uszkodzony z powodu zakrzepu krwi lub złamanego naczynia krwionośnego. Podobnie jak zawał serca, brak bogatej w tlen krwi może prowadzić do śmierci tkanki.
Kiedy komórki mózgu zaczynają umierać w wyniku zmniejszonego przepływu krwi, objawy występują w częściach ciała, które kontrolują komórki mózgu. Objawy te mogą obejmować nagłe osłabienie, paraliż i drętwienie twarzy lub kończyn. W rezultacie osoby, które doświadczają udaru mogą mieć problemy z myśleniem, ruchem, a nawet oddychaniem.
Wczesny opis udaru mózgu
Chociaż lekarze znają teraz przyczyny i konsekwencje udaru mózgu, stan ten nie zawsze był dobrze zrozumiany. Hipokrates, "lekarz medycyny", po raz pierwszy rozpoznał udar ponad 2400 lat temu. Nazywał warunek apopleksji, który jest greckim terminem oznaczającym, "przytłumiony przez przemoc". Podczas gdy nazwa opisywała nagłe zmiany, które mogą pojawić się podczas udaru mózgu, niekoniecznie przekazała to, co faktycznie dzieje się w twoim mózgu.
Wieki później, w XVII wieku, lekarz o nazwisku Jacob Wepfer odkrył, że coś zakłóciło dopływ krwi do mózgów ludzi, którzy zmarli z powodu apopleksji. W niektórych z tych przypadków doszło do masywnego krwawienia do mózgu. W innych tętnice były zablokowane.
W następnych dziesięcioleciach medycyna nadal poczyniła postępy w zakresie przyczyn, objawów i leczenia udaru mózgu. Jednym z rezultatów tych postępów był podział apopleksji na kategorie w oparciu o przyczynę stanu. Po tym okresie apopleksja stała się znana pod takimi terminami, jak udar i udar mózgowo-naczyniowy (CVA).
Skok dzisiaj
Dzisiaj lekarze wiedzą, że istnieją dwa typy udaru: niedokrwienny i krwotoczny. Udar niedokrwienny, który występuje częściej, występuje, gdy skrzep krwi gromadzi się w mózgu. To blokuje przepływ krwi do różnych obszarów mózgu. Z drugiej strony, udar krwotoczny ma miejsce, gdy naczynie krwionośne w twoim mózgu pęka. Powoduje to gromadzenie się krwi. Nasilenie udaru jest często związane z umiejscowieniem w mózgu i liczbą dotkniętych komórek mózgu.
Według National Stroke Association udar mózgu jest piątą najczęstszą przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych. Jednak około 7 milionów ludzi w Ameryce przeżyło udar. Dzięki postępom w metodach leczenia miliony ludzi, którzy doświadczyli udaru, mogą teraz żyć z mniejszymi komplikacjami.
Historia leczenia udaru mózgu
Jedna z najwcześniejszych znanych metod leczenia udaru miała miejsce w XIX wieku, kiedy chirurdzy rozpoczęli operację tętnic szyjnych. Są to tętnice, które dostarczają dużo krwi do mózgu. Zakrzepy rozwijające się w tętnicach szyjnych często są odpowiedzialne za wywoływanie udaru. Chirurdzy zaczęli działać na tętnicach szyjnych, aby zmniejszyć gromadzenie się cholesterolu i usunąć blokady, które mogą następnie doprowadzić do udaru mózgu. Pierwsza udokumentowana operacja tętnic szyjnych w Stanach Zjednoczonych miała miejsce w 1807 roku. Dr Amos Twitchell przeprowadził operację w New Hampshire. Obecnie zabieg ten nazywa się endarterektomią tętnicy szyjnej.
Podczas gdy operacje tętnic szyjnych z pewnością pomogły w zapobieganiu udarowi, dostępnych było niewiele metod leczenia udaru i zmniejszania jego skutków. Większość terapii była bardziej skoncentrowana na pomaganiu ludziom radzić sobie z trudnościami po udarze, takimi jak upośledzenie mowy, problemy z jedzeniem lub trwałe osłabienie po jednej stronie ciała. Dopiero w 1996 r. Wdrożono bardziej skuteczne leczenie. W tym roku amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła stosowanie tkankowego aktywatora plazminogenu (TPA), leku, który rozbija skrzepy powodujące udary niedokrwienne.
Chociaż TPA może być skuteczny w leczeniu udarów niedokrwiennych, należy go podać w ciągu 4,5 godziny po rozpoczęciu objawów. W rezultacie, otrzymanie szybkiej pomocy lekarskiej na udar ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia i odwrócenia jego objawów. Jeśli ktoś, kogo znasz, doświadcza objawów udaru, takich jak nagły zamęt i osłabienie lub drętwienie po jednej stronie ciała, zanieś je do szpitala lub zadzwoń pod numer 911 natychmiast.
Postępy w leczeniu udarów
Udary niedokrwienne
TPA jest preferowaną metodą leczenia udarów niedokrwiennych. Jednak ostatnim postępem w leczeniu tego typu udarów jest mechaniczne wycięcie skrzepów. Ta procedura może fizycznie usunąć skrzep krwi u kogoś z udarem niedokrwiennym. Od momentu premiery w 2004 roku technika ta obsłużyła około 10 000 osób.
Jednak wadą jest to, że wielu chirurgów nadal wymaga przeszkolenia w zakresie mechanicznej trombektomii, a szpitale muszą nabyć niezbędny sprzęt, który może być bardzo drogi. Podczas gdy TPA jest nadal najczęściej stosowanym leczeniem udarów niedokrwiennych, mechaniczna trombektomia nadal zyskuje na popularności, ponieważ coraz więcej chirurgów jest przeszkolonych w zakresie jej stosowania.
Udary krwotoczne
Leczenie krwotocznych udarów mózgu również ma długą drogę. Jeśli skutki udaru krwotocznego oddziałują na dużą część mózgu, lekarze mogą zalecić operację, aby zmniejszyć długotrwałe uszkodzenia i zmniejszyć nacisk na mózg. Leczenie chirurgiczne udaru krwotocznego obejmuje:
- Obcinanie chirurgiczne. Ta operacja polega na umieszczeniu klipsa na podstawie obszaru powodującego krwawienie. Klips zatrzymuje przepływ krwi i zapobiega ponownemu krwawieniu.
- Zwijanie. Procedura ta polega na prowadzeniu drutu przez pachwinę i do mózgu podczas wprowadzania małych cewek w celu wypełnienia obszarów osłabienia i krwawienia. Może to potencjalnie zatrzymać jakiekolwiek krwawienie.
- Chirurgiczne usunięcie. Jeśli obszaru krwawienia nie można naprawić innymi metodami, chirurg może poruszyć niewielką część uszkodzonego obszaru.Jednak ta operacja jest często ostatecznością, ponieważ jest uważana za bardzo wysokie ryzyko i nie może być wykonywana w wielu obszarach mózgu.
Mogą być wymagane inne zabiegi, w zależności od lokalizacji i nasilenia krwawienia.
Postępy w zapobieganiu udarom
Chociaż udar jest nadal główną przyczyną niepełnosprawności, można zapobiec około 80 procentom udarów. Dzięki ostatnim badaniom i postępom w leczeniu lekarze mogą teraz zalecać strategie zapobiegania tym, którzy są narażeni na udar. Znane czynniki ryzyka udaru obejmują wiek powyżej 75 lat i posiadanie:
- migotanie przedsionków
- zastoinowa niewydolność serca
- cukrzyca
- wysokie ciśnienie krwi
- historia udaru lub przejściowy atak niedokrwienny
Osoby, które mają te czynniki ryzyka, powinny porozmawiać z lekarzem na temat tego, w jaki sposób mogą obniżyć ryzyko. Lekarze często zalecają następujące środki zapobiegawcze:
- zaprzestać palenia
- leki przeciwzakrzepowe zapobiegające krzepnięciu krwi
- leki kontrolujące wysokie ciśnienie krwi lub cukrzycę
- zdrowa dieta o niskiej zawartości sodu i bogata w owoce i warzywa
- trzy do czterech dni w tygodniu ćwiczeń przez co najmniej 40 minut dziennie
Chociaż nie zawsze można zapobiec udarowi, wykonanie tych kroków może zminimalizować ryzyko tak bardzo, jak to możliwe.
Na wynos
Udar jest zagrażającym życiu zdarzeniem medycznym, które może spowodować trwałe uszkodzenie mózgu i długotrwałą niepełnosprawność. Natychmiastowe szukanie leczenia może zwiększyć prawdopodobieństwo, że ty lub ktoś bliski otrzymasz jeden z innowacyjnych sposobów leczenia w leczeniu udaru i zminimalizować komplikacje.
