Przed zawałem jest poważną wadą serca lub, jak to się nazywa, niestabilną dusznicą bolesną.
Jest również klasyfikowany jako osobna choroba - ostry zespół wieńcowy. W tym stanie osoba ryzykuje zawał serca, jeśli nie otrzyma pomocy medycznej w odpowiednim czasie.
Rozważ bardziej szczegółowo objawy stanu przed zawałem, przyczyny, a także metody leczenia tej dolegliwości.
Stan przedinfekcyjny: przyczyny
Następujące czynniki przyczyniają się do rozwoju tego stanu u ludzi:
1. Silne psycho-emocjonalne przeciążenie i stres.
2. Nadmierna fizyczna przepracowanie.
3. Przegrzanie na słońcu.
4. Częste picie.
5. Częste palenie (w tym bierne palenie).
6. Przedawkowanie niektórych rodzajów narkotyków.
7. Dochłodzenie.
8. Otyłość.
9. Postępujące nadciśnienie tętnicze (kryzys nadciśnieniowy).
10. Zbyt intensywny trening sportowy.
11. Podwyższony poziom cholesterolu we krwi, który zatyka naczynia krwionośne serca.
12. Ostra lub przewlekła niewydolność serca.
13. Ciężka choroba serca, która powodowała komplikacje w postaci niestabilnej dusznicy bolesnej.
Stan przed zawałem: objawy i oznaki
Nie jest trudno zidentyfikować ten stan u chorego, ponieważ prawie zawsze towarzyszą mu takie charakterystyczne objawy:
1. Osoba nagle ogarnia strach przed śmiercią. W tym samym czasie jego tętno wzrośnie, głowa zacznie się kręcić, a jego kończyny odrętwią. Ten stan jest nieco podobny do ataku paniki.
2. Pacjent może odczuwać senność lub odwrotnie, bezsenność, której towarzyszyć będzie lęk i pobudzenie. Ponadto zwykle występują nudności i lęk przed wstawaniem (z powodu zawrotów głowy).
3. W klatce piersiowej odczuwa się zmniejszenie bólu, który zwiększa się jeszcze bardziej wraz z wysiłkiem fizycznym. Zwykle ból występuje po zażyciu leków kardio.
4. Osoba może mieć duszność i uczucie pieczenia w trzustce.
5. Czasami występuje zimny pot, nagłe awarie serca. Jednocześnie osoba nie może ani chodzić, ani leżeć spokojnie.
Ważne, aby wiedzieć że w niektórych przypadkach ból może być podawany na szyję i ramiona. W takim przypadku lekarze często postrzegają ten objaw jako przejaw osteochondrozy, brakuje tym razem.
Szczególnie niebezpieczny zespół przed zawałem jest rozważany u nastolatków, ponieważ ich układ sercowo-naczyniowy nie działa wystarczająco dobrze. Co więcej, istnieją stałe przypadki natychmiastowego zgonu podczas wysiłku fizycznego u nastolatków, którzy przez długi czas cierpieli na niewydolność serca, ale w ogóle jej nie leczili.
Stan przed zawałem: pierwsza pomoc i leczenie
Głównym zadaniem pogotowia ratunkowego w stanie przed zawałem jest zapobieganie rozwojowi zawału serca i łagodzenie ostrego bólu.
Dlatego w tym stanie powinien:
1. Połóż osobę w pozycji poziomej na wysokich poduszkach, tak aby znajdowała się w pozycji pół-siedzącej.
2. Aby uspokoić pacjenta i podać mu nalewkę waleriany lub matki.
3. Otwórz okno, aby ułatwić oddychanie. Musisz także pozbyć się pacjenta z ciasnego krawata, poluzować pasek lub wymienić sweter z ciasnym kołnierzem.
4. Należy kontrolować, aby osoba w tym stanie nie wstała iw żadnym wypadku nie była zaangażowana w aktywność fizyczną, ponieważ może to dać impuls do rozwoju ostrego zawału serca.
5. W celu zapobiegania zakrzepicy można podać lek Heparyna. Będzie miał nie tylko działanie przeciwzakrzepowe, ale także osłabi nasilenie ataku dławicy piersiowej. Ponadto lek ten poprawi metabolizm lipidów, co odgrywa bardzo ważną rolę w leczeniu ostrej dławicy piersiowej.
6. Pacjentowi można również podać jedną tabletkę nitrogliceryny. Po przyjęciu osoba może odczuwać zawroty głowy, ale nie jest to niebezpieczne, ponieważ taki efekt leku szybko mija.
7. Bardzo ważne jest, aby okresowo mierzyć ciśnienie krwi pacjenta aż do przybycia lekarzy ratunkowych. Przy oczywistym tachykardii możesz podać jednej tabletce Anaprilin.
W stanie przed zawałem powstrzymanie ataku dusznicy bolesnej nie wystarczy. Osoba musi być hospitalizowana w szpitalu, przeprowadzać badania i przepisać terapię terapeutyczną.
Stan przedinfekcyjny: metody leczenia
Natychmiast po hospitalizacji pacjent przechodzi kardiogram serca. Następnie lekarz opracowuje indywidualny schemat leczenia. Ma na celu zapobieganie rozwojowi martwicy mięśnia sercowego (zapobieganie zawałowi serca).
Tradycyjna terapia obejmuje:
1. Powołanie środków przeciwskurczowych na ból w klatce piersiowej.
2. Powołanie antykoagulantów i beta-blokerów.
3. Pacjent musi zawsze obserwować leżenie w łóżku i minimalizować obciążenie serca.
4. Wskazana jest dieta terapeutyczna. Zapewnia całkowite odrzucenie słony, tłusty, smażony i słodki. Wszystkie potrawy powinny być bardzo lekkie i dobrze przyswajalne. Wskazane jest, aby osoba spożywała płatki zbożowe, zupy warzywne, twarożek i kefir.
5. Pacjent musi stale monitorować ciśnienie krwi i serce.
6. Recepta na leki przeciwarytmiczne (Cordinorm).
7. Osoba musi przepisać leki z grupy antagonistów wapnia. Pomogą dostarczać tlen do mięśni serca. Najlepszymi lekami w tej grupie są Nifedypina i Corinfar.
W przypadku braku klinicznej poprawy stanu pacjenta (za pomocą terapii lekowej) pacjentowi przepisuje się leczenie chirurgiczne. Z reguły u osoby wykonuje się pomostowanie aortalno-wieńcowe. Ważne jest, aby wykonać tę operację nie później niż sześć godzin po pierwszych oznakach bólu. Za pomocą tej procedury można zapobiec rozwojowi zawału mięśnia sercowego.
Stan przedinfekcyjny: leczenie, zapobieganie
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu przed zawałem, należy przestrzegać następujących zaleceń kardiologa:
1. Aby kontrolować swoją wagę i zapobiec otyłości, ponieważ w tym stanie jeszcze większe obciążenie ciąży na ludzkim sercu. Jeśli nie możesz sam stracić zbędnych kilogramów, musisz skontaktować się z dietetykiem i gastroenterologiem, który zaleci indywidualną dietę i ogólny program odchudzania.
2. Unikaj zmartwień, napięcia nerwowego i stresu. Jednocześnie warto nauczyć się kontrolować swój stan psychoemocjonalny i być gromadzonym nawet w sytuacjach krytycznych.
3. Rzuć palenie i picie napojów alkoholowych, ponieważ oprócz całkowitej szkody dla ciała, te nawyki nie przynoszą żadnych korzyści.
4. Unikaj silnego zmęczenia fizycznego i hipotermii.
5. Przynajmniej raz w roku skontaktuj się z kardiologiem i przeprowadź rutynowe badanie. Ponadto osobom powyżej czterdziestego roku życia zaleca się badanie serca co sześć miesięcy.
6. Bardzo ważne jest prawidłowe odżywianie się. Jednocześnie dieta powinna być bogata w błonnik (najczęściej znajdowany w warzywach, ziołach i owocach) z witaminami, pokarmami białkowymi (ryby, mięso, jajka) i innymi przydatnymi substancjami. Co więcej, musisz całkowicie zrezygnować z tłustych, smażonych potraw, a także zminimalizować spożycie tłuszczów zwierzęcych. Jest to uzasadnione faktem, że takie naczynia przyczyniają się do wzrostu poziomu cholesterolu we krwi, co niekorzystnie wpływa na funkcjonowanie naczyń krwionośnych.
7. Monitoruj morfologię krwi w laboratorium (z wysokim poziomem cholesterolu przestrzegaj diety).
8. Bądź aktywny fizycznie. Nie oznacza to, że musisz wycisnąć wszystkie „soki” na siłowni, ale joga, spacery lub regularne pływanie będą bardzo przydatne.
9. W przypadku nadciśnienia należy stale monitorować ciśnienie krwi i zapobiegać jego nagłym zmianom.
10. W przypadku przewlekłej choroby serca konieczne jest wypicie wszystkich przepisanych leków. Również w tym stanie należy zachować specjalny reżim dnia i przestrzegać diety.
11. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki stanu przed zawałem, nie należy panikować i próbować czekać, aż zniknie zwykła choroba. Najlepiej nie narażać zdrowia i natychmiast wezwać lekarza.
