Przewodnik po wspólnych lekach na migotanie przedsionków

Pin
Send
Share
Send

Wprowadzenie

Migotanie przedsionków (lub AFib) jest stanem, który powoduje nieregularne, szybkie tętno i rytm. Powoduje również problemy z krążeniem krwi.

Afib może mieć różne rozmiary. Może to powodować sporadyczne problemy lub utrzymywać stałe i stałe problemy z rytmem serca. Ten stan może prowadzić do powstania skrzepów krwi, niewydolności serca, udaru i demencji. Jeśli masz cięższą postać AFib, będziesz potrzebował leków. Leki mogą kontrolować częstość akcji serca i zapobiegać powstawaniu zakrzepów.

Każdy rodzaj leku AFib ma określony cel. Jak wszystkie leki, leki AFB mogą powodować działania niepożądane. Przed rozpoczęciem leczenia należy porozmawiać z lekarzem o ryzyku i korzyściach związanych z przyjmowanym lekiem.

Zobacz pełną listę leków na migotanie przedsionków "

Leki do kontroli pracy serca

Wiele osób z AFib ma kołatanie serca. Mogą czuć się jak trzepotanie w klatce piersiowej lub walenie w serce.

W zdrowym sercu aktywność elektryczna jest regulowana i dobrze zorganizowana. Powoduje stabilne, stałe tętno. Ale w AFib, jednym z głównych problemów jest to, że prawe przedsionek (lub komora) odbiera sygnały elektryczne losowo i szybko. Ta aktywność może być tak chaotyczna, że ​​atrium w ogóle nie może się skurczyć. Zamiast tego drży lub migruje.

Fibrylacyjna komora wysyła sygnały elektryczne do innych obszarów serca. Sygnały mogą przytłoczyć struktury kontrolne w twoich komorach. (Twoje komory są niższymi komorami serca.) Może to spowodować szybkie, nieregularne tętno.

Twój lekarz może podać Ci leki kontrolujące częstość akcji serca. Dzięki temu twoje tętno będzie bardziej spójne. Może także przywrócić normalne uderzenia.

Leki, które działają w ten sposób, obejmują:

  • digoksyna
  • beta-blokery
  • blokery kanału wapniowego

Digoksyna (Lanoxin)

Digoksyna działa pomagając kontrolować prądy elektryczne pomiędzy górną i dolną komorą serca. Ta akcja pomaga kontrolować częstość akcji serca.

Digoksyna jest często stosowana z innymi lekami. To może nie działać tak dobrze, gdy ćwiczysz lub jesteś pod silnym stresem fizycznym lub emocjonalnym. Inne leki AFib mogą działać lepiej w tych czasach.

Częściej występujące działania niepożądane tego leku mogą obejmować:

  • powiększenie piersi
  • biegunka
  • problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja, lęk i halucynacje (widzenie lub słyszenie rzeczy, których nie ma)
  • szybkie, nieregularne tętno
  • problemy żołądkowe, takie jak nudności, wymioty lub biegunka
  • niezwykłe osłabienie lub zmęczenie
  • niewyjaśnione siniaki lub krwawienie
  • zmiany w widzeniu
  • bóle głowy
  • zamieszanie
  • zawroty

Beta-adrenolityki

Leki te działają poprzez spowolnienie akcji serca. Mogą zmniejszyć częstotliwość występowania kołatania serca. Jednak u niektórych osób beta-adrenolityki mogą powodować palpitacje.

Przykłady tych leków obejmują:

  • karwedilol (Coreg)
  • nadolol (Corgard)
  • metoprolol (Lopressor)
  • propranolol (Inderal, InnoPran)
  • atenolol (Tenormin)
  • bisoprolol (Zebeta)

Leki te działają bardzo dobrze w kontrolowaniu częstości akcji serca. Są również skuteczne w zmniejszaniu ryzyka zawału serca u osób, u których AFib jest spowodowany chorobą wieńcową.

Mimo to leki te mogą powodować działania niepożądane. Mogą to być:

  • niskie ciśnienie krwi
  • niewydolność serca
  • problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym depresja

Lekarz prowadzący będzie ściśle monitorować działania niepożądane podczas leczenia tymi lekami.

Blokery kanału wapniowego

Leki te działają jak beta-blokery. Zmniejszają tętno. Blokery kanału wapniowego dla AFib działają centralnie. Oznacza to, że pomagają obniżyć częstość akcji serca. Inne blokery kanału wapniowego działają obwodowo. Mogą obniżać ciśnienie krwi, ale nie są pomocne w problemach z sercem AFIB.

Działające na ośrodku blokery kanału wapniowego działają osłabiając skurcze serca. Leki te obejmują:

  • diltiazem (Cardizem)
  • verapamil (Calan, Isoptin)

Częściej występujące działania niepożądane tych leków to:

  • niewydolność serca
  • niskie ciśnienie krwi

Jeśli masz niewydolność serca lub niskie ciśnienie krwi, nie powinieneś stosować blokerów kanału wapniowego. Twój lekarz da ci inny lek, aby leczyć AFib.

Leki do kontroli rytmu serca

AFib wpływa zarówno na częstość akcji serca, jak i rytm serca. Twój lekarz może podać ci leki na każdy z tych problemów.

Pierwszym krokiem jest kontrolowanie tętna. Gdy twoje tętno jest lepiej kontrolowane, twój lekarz może skupić się na leczeniu rytmu serca. Być może trzeba wykonać elektryczną kardiowersję, aby kontrolować rytm serca. Ale w niektórych przypadkach narkotyki są również opcją. Leki te nazywane są lekami antyarytmicznymi. Zawierają:

Blokery kanału sodowego

Leki te działają poprzez kontrolowanie elektryczności w twoim sercu. Zawierają:

  • disopyramide
  • flekainid (Tambocor)
  • meksyletyna
  • prokaamidamid
  • propafenon (Rythmol)
  • chinidyna (Quinalan, Quinatime)

Częściej występujące działania niepożądane tych leków mogą obejmować:

  • zawroty głowy
  • problemy z oddychaniem
  • zawroty
  • zmęczenie
  • kołatanie serca
  • ból w klatce piersiowej
  • zaparcie
  • obrzęk

Blokery kanałów potasowych

Leki te działają poprzez zmniejszenie sygnałów elektrycznych w sercu, które powodują objawy AFib. Blokery kanału potasowego obejmują:

  • amiodaron (Pacerone)
  • Dronedaron (Multaq)
  • sotalol (Betapace)

Dronedaron (Multaq) to nowy lek stosowany wyłącznie w celu zapobiegania AFib u osób, które miały chorobę w przeszłości. Nie należy przyjmować tego leku, jeśli masz stały AFib.

Częściej występujące działania niepożądane blokerów kanału potasowego mogą obejmować:

  • wolne tętno
  • ból w klatce piersiowej
  • kołatanie serca
  • zawroty głowy
  • zmęczenie
  • bół głowy
  • słabość
  • problemy z oddychaniem
  • niepokój
  • zamieszanie

Leki przeciwzakrzepowe

Leki te są stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi.W AFIB chaotyczna aktywność elektryczna przedsionka w twoim sercu zatrzymuje przedsionki przed kurczeniem się. Powoduje to, że krew przemieszcza się powoli przez przedsionki. Może nawet gromadzić się w niektórych obszarach. Jeśli tak się stanie, skrzepy krwi mogą łatwo tworzyć się.

Kiedy jeden z tych skrzepów krwi zrywa się, może dotrzeć do płuc. Tam może dojść do zatoru płucnego. Skrzep może również dotrzeć do innych części ciała. Zakrzep może powodować udar, niedokrwienie (zmniejszenie przepływu krwi do serca) lub zablokowanie przepływu krwi. Wszystkie te warunki mogą być śmiertelne (spowodować śmierć).

Istnieją dwa główne typy leków, które pomagają zapobiegać niebezpiecznym skrzepom krwi. Należą do nich środki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe. Leki te są czasami nazywane rozcieńczalnikami krwi. Jest to jednak mylące, ponieważ nie wpływają one na grubość krwi. Zamiast tego leki działają zapobiegając tworzeniu się skrzepów.

Leki przeciwzakrzepowe obejmują:

  • warfarin (Coumadin)
  • apixaban (Eliquis)
  • dabigatran (Pradaxa)
  • edoxaban (Savaysa)
  • rivaroxaban (Xarelto)

Ze względu na silne działanie leki te są również stosowane w celu zapobiegania udarom.

Leki przeciwpłytkowe obejmują:

  • anagrelide (Agrylin)
  • aspiryna
  • klopidogrel (Plavix)
  • dipyridamole (persantine)
  • prasugrel (Effient)
  • tikagrelor (Brilinta)
  • tirofiban (Aggrestat)
  • vorapaxar (Zontivity)

Podczas gdy leki rozrzedzające krew mogą zapobiegać tworzeniu się skrzepów w AFib, nie mogą wyleczyć istniejących zakrzepów krwi. Istnieją jednak inne leki lub terapie, które mogą wystąpić, jeśli twój skrzep jest znaczący. Największe ryzyko związane z rozcieńczalnikami krwi to krwawienie. Twój lekarz może tymczasowo przerwać leczenie, jeśli planujesz operację.

Skutki uboczne leków rozrzedzających krew mogą zagrażać życiu. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. Mogą one obejmować:

  • ból brzucha
  • zawroty głowy
  • półomdlały
  • okropny ból głowy
  • ciemny lub krwawy mocz
  • ciemne lub krwawe stolce
  • krwawiące dziąsła

Bez recepty leki przeciwbólowe i zimne leki mogą wchodzić w interakcje z lekami rozrzedzającymi krew. Witaminy, zielona herbata i imbir mogą również powodować interakcje. Interakcje mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem leczenia lekami AFib.

Porozmawiaj z lekarzem

AFib jest ciągłym problemem zdrowotnym. Większość ludzi potrzebuje długotrwałego leczenia, aby ich serce działało dobrze. Leki te są częstymi lekami stosowanymi przez lekarzy w leczeniu Afib. Nigdy nie przestawaj przyjmować leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Jeśli twój lek powoduje uciążliwe efekty uboczne, porozmawiaj z lekarzem. Istnieją inne leki na Afib. Razem Ty i Twój lekarz możecie znaleźć leki, które będą dobrze dla was skuteczne.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: Part 2 - The Adventures of Tom Sawyer Audiobook by Mark Twain (Chs 11-24) (Lipiec 2024).